Op de bodem, alles oké

Na twee jaar was het dan eindelijk zover dat ik me liet overtuigen dat duiken op Curaçao echt heel bijzonder is. Op mijn vraag was er dan zo bijzonder was kreeg ik steevast het antwoord dat ik dit gewoon een keer moest meemaken. Doordat ik van nature vrij nieuwsgierig ben overwon ik daardoor mijn natuurlijke angst om te duiken.
Onder het devies “niet zo flink doen maar gewoon even flink zijn” melde ik me op een “kwaaie” dag aan bij Ramon, de duikinstructeur van de basis voor een introductieduik. De introduik vond plaats op een vrije vrijdag. Die dag stond ik mezelf in een duikpak te hijsen en kon even later op zes meter diepte de vissen in hun natuurlijke omgeving bewonderen. Of het de stikstofnarcose of de euforie van het moment was, kan ik nu niet meer achter halen maar voor ik me het realiseerde wat ik zei had ik me aangemeld voor een open water cursus. Gretig ging Ramon in op mijn vraag en twee weken later zat ik met Susan in een klasje open water duiken.
Open water duiker is de eerste of instap cursus die elke duiker minimaal achter zijn naam heeft staan om te mogen duiken. De cursus leert je alle basis technieken die je nodig hebt om veilig te kunnen duiken. De cursus bestaat uit 6 modules die ondersteund worden door theorie lessen. In de eerste module leer je om te gaan met je duikuitrusting zoals het pak, persluchtfles, loodgordel en wat er nog meer nodig om onder water adem te kunnen halen.
De eerste les onder water werd geleerd om je duikbril vol water te laten lopen en het binnen gelopen water weer weg te krijgen ook werd je geleerd om het mondstuk uit te nemen en weer in te nemen. Dat waren begin lesjes, in de loop van de modules werden de oefeningen onder water uitgebreid en ook steeds ingewikkelder zoals het afdoen van je persluchtfles tot zelfs het afdoen van je hele vest met alles erop en eraan. Dat waren oefeningen waar je wel even je kop bij moest houden. De laatste les was een vrije duik waarbij we zelf de duiktijd en diepte in de gaten moesten houden. Deze laatste lesduik werd gedaan in de buurt van Caracasbaai. Dit werd een heel indrukwekkende duik vooral door het natuurschoon onder water. We zwommen op de rand van een groot rif die naar mijn mening onmetelijk diep was. Terwijl we op de rand zwommen kon je in die diepte kijken zonder een glimp op te vangen van de bodem. Om de zoveel tijd kwam er uit die peilloze diepte een vis omhoog om even later weer naar de diepte af te zwemmen. De rand van het rif was ook heel bijzonder ik zag vissen die ik voor het laats in het zeeaquarium had gezien. Die zelfde vissen zwommen nu op hun dooie gemakje op de rand van het rif. Voor ik er erg in had was het al weer tijd om terug te gaan naar de oppervlakte. Met deze “free dive” was ook een einde gekomen aan de cursus, Susan en ik mochten ons open water duikers noemen en werden opgenomen in de duikfamilie.
Met Susan was de afspraak gemaakt om zo snel en veilig mogelijk aan het benodigde duiken te komen om de advance cursus in te mogen. Dit is de vervolgcursus die je nog meer vertrouwd maakt met duiken en je mag na deze cursus dieper duiken dan met de open water cursus. Maar voor nu kwam het op mij zelf aan om te gaan duiken, om zo aan de benodigde duiken te komen om te mogen beginnen aan de advance cursus.
De eerste duiken zonder instructeur heb ik gedaan met Ramon en met mijn fietsbud, nu ook duikbud, Mareille. Op Port Marie hebben we afgelopen zaterdag heerlijk ontspannen gedoken en als ik zeg ontspannen dan bedoel ik ook ontspannen. We namen de tijd om op het rif de vissen te bekijken en op zoek te gaan naar zeepaardjes. Ook dit rif barst van het zeeleven die je met snorkelen niet snel zal tegenkomen. Hele scholen vis kwam voorbij, op het rif lagen twee steenvissen te wachten op prooi even verder op lagen op de bodem twee platvissen waarvan je alleen het oog kon zien. Nadat we het tweede rif hadden overgestoken kwamen we weer bij het eerste rif aan waar een blauw kleurige pantserkrab op zijn achterste poten stond. Doorzwemmend zagen we even verderop een joekel van een papagaaivis. Dit waren de meest ontspannen duiken, als al mijn duiken zo zijn dan heb ik er nog meer spijt van dat ik niet eerder mijn eigenwijsheid opzij heb gezet. Nog 6 duiken te gaan en we mogen op voor de advance.

Zwet.

P.S. Voor de mensen die ook de Parera Society lezen, in de volgende editie komt, als het goed gaat, een stuk waar de introduik in beschreven wordt. Deze editie komt begin februari uit, even geduld dus.